Food -Fail-

Als groot fan van Pinterest ben ik al vaak recepten tegengekomen die je in een mok kunt maken. Zoals de Snickerdoodle Mug Cake of de Brownie in a Mug of zelfs 15 Healthy Foods you can make in a Mug... De opties zijn legio! En vooral van de brownie en andere cake-achtige varianten was ik nog altijd hevig van plan om ze een keer uit te proberen. Makkelijk, snel en -als het goed is- lekker.. Win-win-win!

Nu zag ik laatst met boodschappen doen deze zakjes in het schap liggen en dacht meteen: Dit is mijn kans, NOG makkelijker, ik hoef niet eens moeite te doen om ingrediënten bij elkaar te sprokkelen. Dus - HUP - in mijn winkelkarretje. Thuis belandden ze in de voorraadkast, waar ze op mij lagen te wachten om ze een keer uit te proberen.

Toen op een avond Mr. Handyman een zakje winegums pakte om te verorberen (waar ik heel makkelijk van af kan blijven), kreeg ik het idee om ook wat te snacken en wel de stracciatella mug cake! Easy peasy, right? Mok, klein beetje melk en de inhoud van het zakje: roeren, roeren, roeren en in de magnetron. Helemaal volgens de instructies op de verpakking. Vol verwachting haalde ik mijn mok na de *ping* na een minuut uit de magnetron... Om er achter te komen dat de helft van de inhoud nog vloeibaar was.. whomp whomp. Niet voor 1 gat te vangen, nog een halve minuut in de magnetron gedaan en toen zag de inhoud van mijn mok er al meer uit als een cakeje.

Gewapend met vork en een theedoek (de mok was GLOEIEND heet) nestelde ik mij weer op de bank naast Mr. Handyman en wachtte netjes tot de cake wat afgekoeld was, zoals op de verpakking ook beschreven stond. Dit duurde aanzienlijk langer dan beschreven stond, maar hey, ik ben de beroerdste niet, wachten op een lekker hapje cake is geen straf. Toen ik dacht dat het veilig was om mijn vork in mijn mok te prikken, vond ik dat het cakeje bijzonder veerkrachtig was, lastig te doorboren en voornamelijk naar warme melk ruiken, maar uiteindelijk had ik een hapje op mijn vork liggen. Eenmaal in mijn mond aankomen viel het me zo tegen! Taai, bijna chemisch van smaak, ik heb de helft weggegooid. Ik kan je verklappen dat ik echt niet zomaar taart/cake/koek laat staan...

Conclusie: Geen succes, ben zelfs wat terughoudend om de choco-variant te gaan proberen. Maar in alle eerlijkheid: Wat had ik kunnen verwachten van een kant-en-klaar poedertje uit een zakje, wat in een minuut anderhalve minuut een cakeje moet worden..?

Helaas, gemiste kans voor Dr. Oetker. Ondanks deze misser, blijf ik wel fan van hun andere producten.

Ciao, Miss_Sjentje