3 weken getrouwd en ik moet nu mijn verstand al inleveren.... ;-)
Morgen gaan mij verstandskiezen er uit! Aan mijn rechterkant tenminste.. Ze zijn nu sinds een klein jaartje door en had er geen last van. Dus toen mijn tandarts bij mijn laatste bezoek zei:"we kunnen wel een afspraak maken om ze er uit te halen." Zei ik: "No way, Jose!" Oke, dat zei ik niet letterlijk, maar wel iets in die trant. Want zolang ik er geen last van heb, lekker laten zitten! Ja toch? Ik heb ooit een beugel gehad en toen zijn er 4 kiezen (rechtsboven, linksboven, rechtsonder en linksonder.. TEGELIJK!) getrokken om ruimte te maken op mijn kaak. Daardoor zou ik genoeg ruimte hebben om mijn verstandskiezen te houden... Naïeve ik..
Vorige week dinsdag werd ik wakker met een vervelend gevoel bij mijn verstandskies onder. Het begon met het gevoel alsof hij doorkwam, maar hij is al door dus dat is niet logisch. Naarmate de dag vorderde werd de pijn vervelender en vooral mijn wang dikker! Nu ben ik meestal van mening dat van die pijntjes vanzelf overgaan en als ik het niet meer hou dan wil ik er zelfs wel een paracetamolletje voor nemen. En die heb ik ook echt genomen dinsdag! Ik heb zelfs de tandarts gebeld voor een afspraak. Gelukkig was het toch (bijna) tijd om een afspraak te maken voor mijn jaarlijkse controle, dus ik bedacht dat het geen kwaad kon om dat iets naar voren te halen en er vooral bij te vermelden dat ik echt wel last van mijn verstandskies had! Dinsdag - een week later - zou ik terecht kunnen. Prima, met paracetamolletjes moet ik het nog wel een weekje volhouden. Mr. Handyman verklaarde me voor gek (samen met nog wat andere mensen) toen hij naar mijn dikke wang keek en dat ik nog een week wilde wachten met naar de tandarts gaan. Woensdag kwam en ging met pijn en pijnstillers en slaapgebrek. Donderdag kwam en ging niet al te best. Ik de tandarts weer gebeld: "Ik heb een afspraak staan voor dinsdag, maar ik ga het niet redden om te wachten tot die tijd, ik verga van de pijn, kan het niet eerder, hij moet er uit!?" "Komt u vanmiddag maar om 13.20uur" FIJN!
Ik moeders gesmst of ze met me mee wilde gaan, je weet immers maar nooit hoe je er op reageert. Blijkbaar worden sommige mensen nogal ziek van het verwijderen van verstandskiezen... IEK! Wij naar de tandarts.. 13.20, 13.25, 13.30, 13.35, 13.40, 13.45.. Eindelijk aan de beurt, tof!
Tandarts: "Waarvoor ben je hier?"
Ik: "Ik heb pijn aan mijn verstandskies rechtsonderin"
T: "Ik denk dat het om een *voeg latijnse vakterm in* gaat, of anders gezegd: een ontsteking."
Ik: "Dat was ook mijn gedachte" (+ rollende ogen in gedachten)
T (kijkt in mond): "Oh, je kunt je mond niet zover open doen.."
Ik: "Ngnnghhnngnn"
T: "Ai! Dat is een flinke ontsteking! Laten we even een foto maken"
De foto maken was zo pijnlijk dat ik mezelf moest toespreken om niet in janken uit te barsten... Een verticaal vierkant plaatje zo in je mond bijten dat de hoeken in je ontstoken tandvlees prikken.. No bueno!
T: "Ja, die moet er uit. {YES!} Ik zie op de foto geen rare dingen waarom ik hem er niet uit kan trekken, de wortels zitten netjes." {Dubbel yes!}
"Maar..."
Oh-oh...
"Ik loop al uit, want de assistente heeft de spoedjes vandaag nogal krap gepland en als ik nu jouw kiezen nog ga trekken ben ik zo weer een half uur verder en loop ik een uur uit. Bovendien is het zo ontstoken dat ik er moeilijk bij kan en zal het veel gaan bloeden. Maak maar een afspraak voor volgende week. Dag tot ziens!" (Oke, hij zei niet meteen dag en tot ziens erachteraan, maar daar kwam het wel bijna op neer)
WATTT!?!?! Dus omdat jouw assistente niet kan plannen en mijn SPOEDje blijkbaar niet SPOED genoeg is voor jou, moet ik een week wachten?!?! Nooooo.....
Ik: "Oke, en nu?"
T: "Ik geef je een spuit mee met spoeling, dus moet de ontsteking wegnemen, zodat we volgende week zonder al te veel bloed makkelijker je kies kunnen trekken en dan haal ik ook meteen de kies bovenin weg."
Dus, voor niets naar de tandarts geweest, mijn originele afspraak van dinsdag was alweer volgelopen, dus de afspraak werd verzet naar donderdag (Een hele week wachten!), een half uur bij de apotheek gewacht op de spoeling (Letterlijk exact een half uur) en weer terug naar het werk met een nog pijnlijkere mond door de tandarts...
Zowel op het werk als thuis werd ik voor gek verklaard dat er mee akkoord was gegaan en werd geadviseerd om a) een andere tandarts te nemen b) te klagen bij huisarts/tandarts/zorgverzekering en c) gewoon naar de Eerste Hulp gaan, daar halen ze hem er wel uit. Koppig en misschien wel te lief/naïef als ik ben, besloot ik om te luisteren naar wat de tandarts had gezegd en heel hard te duimen dat de ontsteking inderdaad weg zou gaan met dat spuitje..
Fast forward naar vandaag: De ontsteking is inderdaad bijna weg, de eerste dagen overleefd op Ibuprofen, spoelen en paracetamol. Daarna alleen nog paracetamol en 1x per dag spoelen ipv 3 keer. En sinds maandagavond medicijn-vrij en nagenoeg pijnvrij. Tot morgen... Want dan gaan ze er echt uit, halleluja! Met de kans dat ik een persoon ben die er mega veel last van heeft, dus weer volop de pijnstiller-modus ingaan. Maar hé, als dat eenmaal achter de rug is, kunnen ze nooit meer ontsteking of andere narigheid met zich mee brengen, want ze bestaan dan niet meer (aan die kant tenminste..).
Moraal van dit verhaal: Aan je mond/gebit wil je echt geen pijn hebben, bij de eerste signalen, meteen naar de tandarts. Of misschien nog liever: preventief laten verwijderen, voordat je er ooit last van gaat krijgen. En niet doorlopen totdat het dus een erge ontsteking wordt en je er uiteindelijk anderhalve week mee rond loopt...
Soep, pudding, ijs en Brinta zijn ingeslagen, voor het geval ik inderdaad een zere mond heb en een paar dagen niet kan kauwen.. Maar laten we hopen dat ik het voor niets in huis heb gehaald en ik van het weekend gewoon patatjes kan eten, zonder problemen! Wishful thinking, I know...
Wish me luck!
Ciao, Miss_Sjentje
