Weet je nog, de cliffhanger van mijn laatste post?
Het witte hok?
Hij staat en is uitgebreid met een buitenren.
Leuk zo'n hok, maar de bewoners zijn nog veeeeeeel leuker!
 |
| Dit zijn ze: Kip, Kip en Kip. Gezamenlijk beter bekend als: Dames. |
 |
| Voor het eerst eten uit een schaaltje |
 |
| Voor het eerst eten uit de voerdispenser |
 |
| Lekker buiten scharrelen. PS: Zie je dat groene sla takje hangen? Doodsbang waren ze er voor.. Whoops! |
De kipjes zijn in mei uit hun ei gekropen bij mijn oom en tante, samen met nog 7 broertjes en zusjes. Eind juli zijn deze 3 hennetjes bij ons komen wonen. Het zijn Sabelpoot krieltjes, in de kleurslag porselein. Een kenmerk van Sabelpootjes is dat ze veren op hun pootjes hebben en het porselein houdt in dat ze gespikkeld zijn.
Inmiddels is het piepen overgegaan in tokken, zijn ze (bijna) volgroeid, beginnen zich rode kammetjes en lellen te vormen en hebben ze door dat op een stok kunnen zitten.
Grappig verhaal: We hadden het hok voor ze gekocht, met 2 legnesten er in en een stok, in onze ogen een kippenparadijs. Toen de kuikens eenmaal bij ons waren, gingen ze niet naar boven. Wel het 'drempeltje' over naar de buitenren, scharrelen, drinken, eten, maar niet naar binnen.
Ok.
De avond begon te vallen en de 3 zussen verzamelden zich in de uiterste hoek van de buitenren om daar - na een kwartier rellen wie er boven of onderop mocht liggen - met zijn drieën knusjes bij dichtjes tegen elkaar aan te gaan slapen. Bij mijn oom waren ze namelijk geen binnenhok gewend.
Prima.
Nacht 2, 3, 4? Zelfde verhaal. Verzuchtend riep ik tegen Mr. Handyman: "Maar ze hebben binnen een lekker bedje van stro, en een stok en alles, waarom gaan ze daar niet heen?"
Idee 1: Pak ze gewoon op en zet ze binnen in het hok, dan weten ze dat het daar is. Slecht idee, want ze zijn niet bepaald handtam. Wat inhoudt dat wanneer ik te snel te dichtbij kom, ik ze een hartaanval bezorg.
Idee 2: Ik heb het voer van beneden (buiten) naar boven (binnen) geplaatst en wat voer op het trappetje gelegd. Ik las namelijk dat de weg naar het hart van een kip eten is. En inderdaad, na veel geduld, werden de kippen vanzelf hongerig en nieuwsgierig en na een paar tripjes op het trappetje, durfde er 1 eindelijk naar binnen te gaan. Wat piepjes verder en blijkbaar vond de rest het ook veilig om binnen te gaan eten.
Maar slapen? No way, nog steeds liggen ze buiten in het uiterste hoekje van de ren te slapen. Nu is het ook nog lekker warm buiten, dus misschien dat ze met de kou vanzelf naar binnen gaan om te slapen. En om eieren te leggen. Want buiten in de ren, kan ik er niet bepaald makkelijk bij... Nu leggen ze nog niet, maar ze zitten sinds een aantal dagen met z'n drieën naast elkaar op het 'drempeltje' op stok. Dus ze beginnen het te snappen, denk ik.
 |
| En zo zien ze er tegenwoordig uit. Ze vinden het oké als ik door het deurtje naar ze kijk terwijl ze eten. Mijn hand rustig naar binnen steken gaat ook nog wel, maar ze proberen aan te raken... niet zo oké... |
To be continued...
Ciao, Miss_Sjentje
